به نام خدای سبحان - سلام علیکم
نکاتی از جزء بیست و سوم قرآن کریم برای تبرّک تقدیم می‌شود:
1 - از آیه 51 سوره مبارکه یس که فرمود : (وَ نُفِخَ فِی الصُّورِ فَإذاهُم مِنَ الاَجداثِ اِلی رَبّهم یَنسِلونَ) یعنی و در صور دمیده می‌شود، ناگاه همه آنان از قبرها به سوی پروردگارشان می‌شتابند، معلوم می‌شود معاد جسمانی مبنای قرآنی دارد و بدن‌ها در روز قیامت از همین قبرها برمی‌خیزند.
2 - در آیه 24 سوره مبارکه صافات فرمود : (وَقِفوهُم اِنَّهُم مَسئولوُن) یعنی آنان را متوقف کنید زیرا که مورد سؤال و بازخواست هستند. در روایات شیعه و سنّی آمده که از مصادیق سؤال در این آیه، سؤال از موضع انسان نسبت به ولایت امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام است.
3 - در آیه 18 سوره مبارکه زمر فرمود : (الذینَ یَستَمِعونَ القَول فَیَتَّبِعونَ اَحسَنَهُ) یعنی (بشارت باد) بندگانی که سخن را می‌شنوند و از بهترینش پیروی می‌کنند. معلوم می‌شود اولاً هر سخن باطلی ارزش شنیدن ندارد چون سخن باید حداقلِ حُسن را داشته باشد تا بهترینش را انتخاب کنیم و ثانیاً برابر روایت امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام به قول (گفته) باید توجه کرد نه (گوینده). پس نباید اسیر شخصیت گوینده شد بلکه گفته او را باید نقد کرد.
امید که در روز بیست و سوم ماه مبارک رمضان موفق به تلاوت این جزء نورانی شویم.
و صلی الله علی محمد و آله الطاهرین
منبع : منبر اینترنتی / http://cmenbar.ir