به نام خدای سبحان - سلام علیکم
به تازگی، فیلم ایتالیا ایتالیا، اتفاقاً مانند مجموعه تلویزیونی هم‌نام خود قبل از انقلاب، در آستانه عید نوروز در شبکه خانگی به نمایش درآمده است. درباره محتوای این فیلم چند نکته تقدیم می‌گردد:
1 - ترویج موسیقی غربی، رقص و اختلاط زن و مرد نامحرم، سکه رایج این روزهای سینمای ایران است و در این فیلم هم به خوبی خودنمایی کرده است. متأسفانه برخی مسئولین هم با اینکه حکم حجاب و حد شرعی حیاء و عفاف را می‌شناسند، چه بسا شاید برای حفظ وجهه مدیریتی خود و یا هر دلیل دیگر از جمله غفلت، راه نرمش ذلیلانه را برمی‌گزینند و به حکم الهی بی‌اعتنایی و در برابر مُنکر و گناه در اینگونه فیلم‌ها سکوت می‌کنند.
2 - شاه بیت این فیلم، ازدواج پس از دوستی دختر و پسر (که حتی دختر و پسر نامحرم روی موتور سوار می‌شوند و خیابان‌گردی می‌کنند) است. این برخلاف حکم صریح قرآن کریم است (لا مُتَّخِذات اَخدان / یعنی دوست نامحرم نداشته باشید). شاید گفته شود در پایان فیلم، عاقبت این دوستی خیابانی و ازدواجِ پس از آن به مشکلات بزرگی منتهی می‌گردد، اما این برداشت درستی نیست. چون در انتها اولاً جایگزینی برای این مشکل نمایش داده نشده و ثانیاً به بیننده القاء می‌شود که دوری و دوستی بهتر از ازدواج و حل مسأله است.
3 - ما مخالف آموختن حکمت از بیگانگان نیستیم، چه آنکه در تعالیم اسلامی نیز به این مسأله اشاره شده است(اطلبوا العلم و لو بالصین / خذ الحکمة و لو من المشرکین)، با این حال کعبه آرزوها ساختن از یک کشور بیگانه به شکل این فیلم، کار درستی نیست. آنهم ایتالیا بعنوان کشوری که بر اساس آمار جهانی، 29درصد مردم این کشور حلال‌زاده نیستند و در چارچوب ازدواج به دنیا نیامده‌اند!
4 - عادی‌سازی شام‌خوردن دو نفره و خصوصی زن متأهل با مرد نامحرم و شوخی‌های سرمیز و بعد هم ایرادگرفتن مرد از این رابطه گناه‌آلود را (بچه‌بازی) نامیدن، چگونه قابل توجیه است؟ مقامات مسئول در صدور مجوز برای پخش اینگونه فیلم‌های مروّج خیانت چه پاسخی دارند؟
امیدواریم روزی در این کشور شاهد ساخت فیلم‌هایی باشیم که به معنای واقعی دغدغه فرهنگی داشته باشند و در کاهش آسیب‌های اجتماعی نقش مؤثری ایفا نمایند.
و صلی الله علی محمد و آله الطاهرین
منبع : منبر اینترنتی / http://cmenbar.ir