به نام خدای سبحان - سلام علیکم
در این ماه به فضل الهی به شرح فرازهایی از مناجات شعبانیه با کمک دو کتاب (شُکوه نجوا) و (نجوای عارفانه) حضرات آیات مصباح یزدی و تحریری می‌پردازیم.
20 - اِلهی تَوَلَّ مِن اَمری ما اَنتَ اَهلُهُ (خدایا امور مرا آنطور که شایسته تو است سرپرستی کن)
در این فراز، دو نکته مُهم وجود دارد. اول آنکه انسان درخواست می‌کند تحت ولایت الهی باشد نه ولایت شیطان. اگر شیطان تسلط بر انسان پیدا کند او را به جهنم می‌کشاند و این در حالی است که همان شیطان از انسان برائت می‌جوید. همراهی با ولایت الهی ضامن سعادت انسان است و دقیقاً مسیر برعکس شیطان را می‌پیماید.
به همین دلیل در آیه 257 سوره مبارکه بقره می‌خوانیم : اللهُ وَلیُّ الَّذینَ آمَنُوا یُخرِجُهُم مِنَ الظُّلُماتِ اِلَی النُّورِ وَ الذینَ کَفرُوا اَولِیاؤُهُمُ الطّاغوتُ یُخرِجونَهُم مِنَ النّورِ اِلی الظّلُماتِ (خداوند ولی و سرپرست کسانی است که ایمان آورده‌اند، آنان را از تاریکی به روشنایی بیرون می‌بَرد ولی کسانی که کفر ورزیده‌اند، سرپرست آنها همان سران طاغوت هستند که آنان را از روشنایی به تاریکی میبَرند)
نکته دوم اینکه انسان باید امور خود را به خالق حکیم واگذار نماید و در مقام بندگی چون شایستگی در خود نمی‌بیند از فضل الهی درخواست کند تا بهترین‌ها را برای وی رقم بزند.
و صلی الله علی محمد و آله الطاهرین
منبع : منبر اینترنتی / http://cmenbar.ir